100 cm = dobry metr budowlany

Dzisiejszy dzień rozpoczęłam wyjątkowo wcześnie. Dzięki Asi, która obudziła się z histerycznym płaczem zanim słońce wzeszło.
Oj, trudno było ją utulić, wyciszyć, ale na szczęście w końcu się udało. Nie udało się natomiast ustalić konkretnej przyczyny jej rozżalenia, więc złożyłam je na karb podniesionej gorączki. Ale że nigdy dotąd nie reagowała w taki sposób na podwyższoną temperaturę, to zmartwienie miałam gotowe.
Otóż wczoraj Myszka została zaszczepiona p/błonicy, krztuścowi i tężcowi oraz p/polio. Jednak o ile gorączka to w pewnym sensie naturalna poszczepienna reakcja organizmu, to taki płacz straszliwy już nie. Mam w pamięci kilka artykułów n/t powikłań po szczepieniach ochronnych, więc mimo, że Asia z racji swoich problemów neurologicznych dostaje zawsze inaktywowane preparaty, wyobraźnia już podsuwała czarne scenariusze.
Ku mojej radości dziecię w końcu ponownie zasnęło i dało matce wytchnienie aż do 10.30. Szkoda tylko, że Morfeusz zdążył się wypiąć na matkę, w efekcie czego znów chodziła nieprzytomna.
Dobrze choć, że gorączka poszła precz i znów miałam w domku słodkiego, radosnego Pyskacza.
Na koniec jeszcze informacja na pamiątkę dla Asiolka:
Kochana córeńko, mamusia bardzo, ale to bardzo cieszy się, że znów urosłaś i masz już wreszcie 100 cm wysokości. Czy wiesz, że poraz pierwszy byłaś mierzona na stojaka?
Acha, i ważysz 17 kg.
Ok. 28 sierpnia zgłosimy się na bilans 6-latka. Wtedy porozmawiam z panią doktor i dowiem się, czy należy martwić się Twoimi gabarytami, po których nieznajomi oceniają Ciebie na co najwyżej cztery latka.